Yetişkinlerde Disleksi
Erişkinlerde disleksi ile ilgili değerlendirme, tedavi ve semptomlar
Dil işlemede yer alan sinirsel bağlantıları artırın
Zininsel keskinlik, konsantrasyon, okuma ve yazma becerilerini geliştimeye yardımcı olur.
corporativelanding_DislexiaAdultos_Form3
CogniFit Teknolojisi
Klinik olarak Kanıtlanmış
Disleksi sahibi yetişkinlerde Hangi Değerlendirme Yapılmalı?
1
corporativelanding_DislexiaAdultos_Tecn_Propiedad_1
2
Benzersiz profilin için en iyi bilişsel antremandan faydalan. Antrenman disleksiden etkilenen bilişsel becerileri canlandırır.
3
Disleksinin hasar verdiği belli bilişsel alanları günçlendir. Tepki verme süresi, işler bellek ve dil işleme.
Bilimsel Onaylama: Çalışmalar Disleksili Yetişkinler için Etkili Tedaviler Gösteriyor
The CogniFit personalized brain training program boosts reading skills in college students with dyslexia. When dyslexic college students trained with CogniFit personalized brain training program, their brain activity, working memory and reading performance were shown to increase significantly, and results lasted up to six months after training on dyslexia. See full text article
Yetişkinlerde Disleksi
Her 10 kişiden birinin disleksi olduğu tahmin ediliyor. Son zamanlarda insanlar bu bozukluğun daha çok farkındalar ve eskiye göre çocuklar küçükken daha iyi teşhis ediliyorlar. Aslında, birçok hayatı boyunca okuma ve yazma güçlüğü çeken yetişkin disleksinin adını duymamıştır. Durumlarının farkında olmayan disleksi yetişkinler en zor vakalardır.. Normal ya da ortamlamanın üzerinde bir zekaya sahip olsalar dahi hayatlarının bazı evrelerinde okulda aptal ya da kötü öğrenci olarak görülmüşlerdir.
Disleksi tedavisi okuma kabiliyetini geliştirici eğitim araçlarıyla başlar. Disleksi ne kadar erken farkedilir ve tanımlanırsa o kadar iyidir. Eğer tedavi edilmeden bırakılırsa bu bozukluk kendine güven eksikliği, davranış bozuklukları, anksiyete, gerginlik ve arkadaşlar, aile ve öğretmenlerden uzaklaşma gibi çok sayıda probleme yol açabilir.. Okuma ve yazma yetersizliği çocukarın büyürken potansiyellerine erişmesini engelleyebilir ve yetişkin olduklarında uzun vadeli eğitimsel, sosyal ve ekonomik sorunlar yaşayabilirler.
Disleksili yetişkinlerin çoğu hatalarından utandıkları için bu bozukluğu saklamaya çalışır. Bu kişiler terapiste gittiklerinde ise çok fazla sonuç alamazlar çünkü problemin köküne inmek zordur: yetişkinlerde disleksi teşhisi yapmak.
Disleksinin zekayla alakası yoktur; beynin bilgiyi işleme şekliyle ilgilidir. Bu sebepten bu bozukluğa sahip insanlar çoğu zaman duyuları daha iyi keskinleştirme ve daha yüksek zeka seviyesi, stratejik vizyon ve yaratıcılık gösterme eğilimindedirler.
Yetişkinlerde Disleksi Semptomları
Disleksi tedavisi için erken müdahale faydalı olsa da yardım istemek için asla çok geç değildir. Ancak yetişkinklerde disleksi teşhisi daha zordur. Doktorlar yetişkinin genetik geçmişine bakarak ailenden gelen disleksi kanıtı ararlar ve okul yıllarıyla ilgili sorular da sorarlar. Yetişkinlerdeki semptomlar çocuklarınkiyle aynıdır.
İşte yetişkinlerde yaygın bazı disleksi semptomları:
- Sesli okuma dahil okuma zorlukları.
- Sağ ve solu ayırt etmekte güçlük çekmek.
- Şakaları ve deyimleri anlamakta güçlük çekmek.
- Matematikte kelime problemlerinde sıkıntı yaşamak.
Referanslar
Thompson HJ, Demiris G, Rue T, Shatil E, Wilamowska K, Zaslavsky O, Reeder B. - Telemedicine Journal and E-health Date and Volume: 2011 Dec;17(10):794-800. Epub 2011 Oct 19.
Peretz C, Korczyn AD, Shatil E, Aharonson V, Birnboim S, Giladi N. - Computer-Based, Personalized Cognitive Training versus Classical Computer Games: A Randomized Double-Blind Prospective Trial of Cognitive Stimulation - Neuroepidemiology 2011; 36:91-9.
Horowitz-Kraus T, Breznitz Z. - Can the error detection mechanism benefit from training the working memory? A comparison between dyslexics and controls- an ERP study - PLoS ONE 2009; 4:7141.
Preiss M, Shatil E, Cermakova R, Cimermannova D, Flesher I (2013) Personalized cognitive training in unipolar and bipolar disorder: a study of cognitive functioning. Frontiers in Human Neuroscience doi: 10.3389/fnhum.2013.00108.