Η νοητική άσκηση βελτιώνει την εγκεφαλική σου ικανότητα

Λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη στην έρευνα της δομής, της οργάνωσης και της λειτουργίας του εγκεφάλου, μπορούμε να αναμένουμε ότι η καταλληλότητα του εγκεφάλου, όπως η "σωματική γυμναστική" θα γίνει επίσης, πλήρες πεδίο της επιστημονικής έρευνας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ιδέα της εγκεφαλικής καταλληλότητας φαίνεται να επηρεάζει πολλές σημαντικές έννοιες (όπως η μάθηση,η πλαστικότητα και το περιβάλλον) στον τομέα της έρευνας του εγκεφάλου.

Στη συνέχεια παρουσιάζεται ένας ενδεικτικός ορισμός για το τί σημαίνει εγκεφαλική καταλληλότητα.

"Η καταλληλότητα του εγκεφάλου είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να μάθει τι χρειάζεται να ξέρει ο οργανισμός για να επιβιώσει σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον."

Είναι φυσιολογικό ότι η έννοια της εγκεφαλικής καταλληλότητας χρειάστηκε να περιμένει την έλευση του 21ου αιώνα για να εμφανιστεί . Κανένας προηγούμενος πολιτισμός δεν έχει δει μεγαλύτερο μεταξύ των γενεών χάσμα ούτε έχει αλλάξει τόσο γρήγορα όσο σήμερα. Σήμερα ένα σημαντικό μέρος των γνώσεων που αντλήθηκαν από τη μια γενιά μπορεί να καταστεί ξεπερασμένη για την επόμενη γενιά, δημιουργώντας την ανάγκη να αφομοιωθούν γρήγορα νέες γνώσεις και το σχεδιασμό νέων κυκλωμάτων επεξεργασίας πληροφοριών για να εκτελεστεί μια γενιά ενημέρωσης του εγκεφάλου . Καθώς οι άνθρωποι πιέζουν τα όρια του πολιτισμού τους,περνώντας από το συγκεκριμένο στο παγκόσμιο από την μερική γνώση σε ανοιχτές και εξελισσόμενες γνώσεις, έχουν την ανάγκη να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα παράγει ισχυρότερα μυαλά σε θέση να διατηρήσουν την ικανότητά της μάθησης σε όλη τη ζωή τους. Πρέπει να δεχθούμε ότι η καταλληλότητα του εγκεφάλου περιλαμβάνει ορισμένα επίπεδα της πλαστικότητας του εγκεφάλου με την δέουσα σημασία όπως και της λειτουργίας του εγκεφάλου που μπορεί νε βελτιωθεί ή να αποκατασταθεί με τον χειρισμό των επιδράσεων του περιβάλλοντος και αυτή με τη σειρά της επηρεάζει την πλαστικότητα του εγκεφάλου και την ικανότητα μάθησης σε έναν ατέλειωτο βιρτουόζο κύκλο.

Η καταλληλότητας του εγκεφάλου συνεπάγεται ότι λόγω των θαυμάτων της πλαστικότητας του εγκεφάλου, η μάθηση των δεξιοτήτων αναπόφευκτα οδηγεί στην κυριαρχή των ικανοτήτων. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι παρά την κατοχή μιας κατάλληλης νοημοσύνης και εκπαίδευσης και έχοντας αρκετό χρόνο για να πρακτική, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να αποκτήσουν τις ικανότητεςπου διδάχτηκαν. Για παράδειγμα, τα άτομα με δυσλεξία έχουν δυσκολίες να μάθουν να διαβάζουν σωστά, τα άτομα με δυσγραφία να γράψουν και αυτοί που υποφέρουν από δυσαριθμησία έχουν δυσκολία στην εκτέλεση μαθηματικών υπολογισμών. Ωστόσο, με μία καταπληκτική επίδειξη δυνατοτήτων, πολλά από αυτά τα άτομα καταφέρνουν να αντισταθμίσουν την αναπηρία τους και, παρά την ανεπάρκειά τους να διαβάσουν, να γράψουν, ή να κάνουν μαθηματικούς υπολογισμούς, επιτυγχάνουν σε εργασίες που απαιτούν τις ίδιες ικανότητες που στην αρχή λείπουν. υτό που πραγματικά κάνουν είναι να κάνουν χρήση των εργαλείων που παρέχονται από το περιβάλλον τους, αντισταθμίζοντας έτσι την αδυναμία του εγκεφάλου να κυριαρχήσει μια συγκεκριμένη ικανότητα. Για παράδειγμα, ένα άτομο με δυσλεξία καθοδηγείται θα καθοδησήσει την ανάγνωσή του ακούγοντας τις προφορικές αναγνώσεις που γίνονται από τους γονείς και τους δασκάλους. Ο εγκέφαλός του μαθαίνει να επεξεργάζεται την γραπτή γλώσσα με έναν ριζικά διαφορετικό τρόπο από τα μυαλά των άλλων, που μπορούν να αποκωδικοποιούν τα γράμματα και τους ήχους για λογαριασμό τους.Η αντιστάθμιση αυτή θα πραγματοποιείται για πάντα και όταν το περιβάλλον (γονείς, σχολεία, βιβλιοθήκες, εκδότες) παρέχει αρκετό υλικό για ανάγνωση από το στόμα. Ως εκ τούτου,η καταλληλότητα του εγκεφάλου περιλαμβάνει την ικανότητα να βασίζονται σε περισσότερα από ένα στυλ μάθησης και να ορίσουν μια στρατηγική για την επίλυση των προβλημάτων.Όπως προκύπτει από το παραπάνω παράδειγμα, η ανάπτυξη εναλλακτικών κυκλωμάτων επεξεργασίας πληροφοριών είναι αδύνατη χωρίς ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων. Ωστόσο ένας σαφής λειτουργικός στόχος είναι επίσης σημαντικός για την επίτευξη καταλληλότητας του εγκεφάλου. Για να συνεχίσουμε με το παράδειγμά της δυσλεξίας, ο στόχος δεν είναι η επιτυχία στην ανάγνωση γραμμάτων και μεμονωμένων λέξεων, αλλά η κατανόηση του γενικού νοήματος που μεταδίδει το γραπτό κείμενο. Εν ολίγοις,η καταλληλότητα του εγκεφάλου είναι πιο πιθανό να αναπτυχθεί όταν το περιβάλλον προσφέρει πολλές παράλληλες πηγές, στο παράδειγμά μας τόσο το γραπτό κείμενο όπως και η ανάγνωση φωναχτά. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ένα πλουσιότερο περιβάλλον δίνει περισσότερες πιθανότητες για μάθηση και βελτίωση της δομής, για οργάνωση και λειτουργία του εγκεφάλου από μόνο του δεν είναι αρκετό. Η έρευνα για την πλαστικότητα του εγκεφάλου μας έχει επίσης διδάξει ότι, προκειμένου να πετύχει, η μάθηση πρέπει να παρέχει ένα πλεονέκτημα συμπεριφοράς στον μαθητή.

Η μεγαλύτερη πρόκληση για την εγκυρότητα της έννοιας της καταλληλότητας του εγκεφάλου είναι αυτή που τοποθετείται στην έλειψη ελπίδας που σχετίζεται με νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ. Αν όλα τα ανθρώπινα μυαλά μπορούν να επιτύχουν την καταλληλότητα και να συνεχίσουν να μαθαίνουν και να αναπτύσσονται προκειμένου να επιβιώσουν, στο μέλλον θα διερευνηθεί, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της νευροεπιστήμης, της ψυχολογίας, της ιατρικής, της εκπαίδευσης και των κοινωνικών επιστημών. Η έρευνα θα οδηγήσει νευροεπιστήμονες, γονείς, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, διατροφολόγους, γιατρούς και κυβερνήσεις στο σχεδιασμό περιβάλλοντων που προωθούν τη συνεχή ανάπτυξη, προσαρμογή και την καλή λειτουργία του εγκεφάλου σε όλες τις ηλικίες και για όλα τα άτομα.