CogniFit - ADHD u dzieci

Czym jest ADHD?

Litery ADHD oznaczają zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi. Jest to zaburzenie neurologiczne i rozwija się w dzieciństwie. Może ono występować w wielu różnych formach, i posiada oznaki.

Czym jest ADHD? Jak wpływa na dzieci? Deficyt ten wpływa na strukturę mózgu u dzieci, dzięki czemu sieci połączeń nerwowych działają nieprawidłowo. Ta dysfunkcja mózgu sprawia, że trudno im się skoncentrować, zwrócić uwagę, zahamować swoje impulsy, itd. To dlatego dzieci z ADHD wydają się być niespokojne i w ciągłym ruchu.

ADHD ma stałą tendencję do nieuwagi i deficyt zdolności jednostki do zahamowania odpowiedzi na konkretne wydarzenie, powodując poważne problemy związane z samokontrolą.

Ten problem poważnie wpływa na ich zdolność do bycia uważnymi w szkole, w odniesieniu do swoich kolegów z klasy (nieprzystosowani społecznie) oraz dobrego zachowywania się w domu. Czasami ADHD towarzyszą zaburzenia snu i niska samoocena.

Jednakże badania wykazały, że plastyczność mózgu jest kluczem do rozwoju neurologicznego w dzieciństwie, pokazując, że dzieci z dyskalkulią, dysleksją czy ADHD, mogą ponownie trenować swój mózg do opracowania nowych środków i strategii psychicznych, które mogą pomóc im przezwyciężyć objawy związane z tymi zaburzeniami. CogniFit stał się punktem odniesienia dla niefarmakologicznego (bez leków) leczenia zaburzeń rozwoju układu nerwowego. Uzyskane wyniki zostały zweryfikowane i sprawdzone w różnych grupach społecznych, szkołach, uniwersytetach i szpitalach z całego świata. ADHD, wbrew temu co wierzy wielu ludzi, jest dość powszechne i występuje u 6,8% dzieci. Wydaje się wpływać bardziej na chłopców niż dziewczynki, ale to nie znaczy, że wszyscy chłopcy, którzy są niespokojni i nadpobudliwi mają ADHD.

Cechy charakterystyczne i objawy ADHD

Jak można zidentyfikować i rozpoznać nadpobudliwe dziecko? Jakie są główne cechy i objawy ADHD? Ten problem jest zwykle identyfikowany za pomocą trwałych trudności ze zwracaniem uwagi, koncentracji i nadpobudliwości. Dzieci z ADHD są nerwowe i zachowywują się impulsywnie. Innymi słowy, działają bez myślenia o konsekwencjach działania, jakie te mogą mieć. Czują się zestresowane podczas wykonywania zadań. Nie mogą skupić się na bieżącym zadaniu i łatwo się rozpraszają, nawet własnymi myślami. Możemy podzielić cechy ADHD na różne grupy:

Objawy związane z uwagą i koncentracją:

• Trudności przy koncentracji i zwróceniu uwagi na jeden bodziec

  : jest to spowodowane zmniejszeniem aktywności neuronalnej i słabego rozwoju kory przedczołowej. To zapobiega poprawnemu przetwarzaniu informacji i zakłóca mechanizmy nerwowe, które są potrzebne, aby zrozumieć działanie, rozpocząć, unikać rozproszenia i wykonać je prawidłowo.

• Nieprzystosowane zachowania

  : trudność utrzymania porządku w swoich codziennych zadaniach, trudności z rozpoczęciem zadania, osoba taka jest często rozpraszana.

• Często gubią lub zapominają rzeczy

  : nie pamiętają, co zrobili ze swoim płaszczem, gdzie położyli swoje pieniądze, zapominają odrobić pracę domową, itp.

• Niezdolność do słuchania, a następnie rozmowy

  : nie są w stanie przetwarzać bodźców, które otrzymują, więc nie mogą stosować się do zasad i wskazówek w szkole, podczas zabawy, lub w domu.

• Niewielka motywacja do wykonania zadania

  : ta cecha jest połączona z trudem skupienia uwagi tylko na jednym zadaniu (nie ma nic wspólnego z poziomem inteligencji dziecka, ani nie tłumaczy ich lenistwa). Po prostu, ich mózg jest niezdolny do zatrzymywania bodźców zewnętrznych i zwracania uwagi tylko na jedną akcję. Dlatego dzieci te na ogół nie wypadają dobrze w powtarzalnych zadaniach.

Objawy związane z impulsywnością:

• Trudności z samokontrolą lub niemożnością kontrolowania zachowania

  : dzieci z ADHD są regulowane przez spontaniczność. Nie tylko mają problemy z kontrolowaniem swojego zachowania, ale także swoich myśli i uczuć.Zwykle są impulsywne i mówią lub działają bez zastanowienia. Nie są one zdolne do myślenia poprzez konsekwencje swoich działań, brak im struktury mózgu, która pozwala na analizowanie sytuacji. Dlatego też to, co robią czy mówią, może być nieodpowiednie.

• Brak planowania podczas wykonywania codziennych zadań

  : ta impulsywność sprawia, że są sfrustrowani. Wiele ze swoich doświadczeneń uważają za frustrujące, jako że pożądany rezultat oraz faktyczne wyniki są bardzo różne.

• Niska wydajność scholastyczna

  : nie są w stanie dostosować się do reguł. Ich wydajność jest ściśle związana z ich brakiem kontroli, co sprawia, że porzucają zadania, które ich zdaniem są nudne i nie dają im niczego w zamian.

• Trudności z tworzeniem relacji i odnoszeniem się do znajomych

  : Te dzieci często wykazują brak empatii, więc trudno zinterpretować ich znaki językowe (uśmiech lub marszczenie brwi). Może się wydawać, że nic ich nie obchodzi, a pozostałe dzieci są zmęczone ich zachowaniem.

• Nie wiedzą, jak przegrywać

  : chętnie staną do walki i zaprotestują swoją przegraną. Dzieje się tak, gdyż ich mózg nie jest zdolny do analizowania sytuacji i przewidywania konsekwencji.

• Mogą zrobić coś niebezpiecznego

  : nie są świadomi zagrożenia lub ryzyka, jakie niosą za sobą ich działania.

Objawy związane z nadpobudliwością

• Wydają się one w ciągłym ruchu

  : nadpobudliwość to nadmierna aktywność, która sprawia, że ​​trudno im pozostać w bezruchu. Te dzieci ruszają się więcej niż ich koledzy, czasami w nieodpowiednich momentach.

• Stale ruchome ręce i nogi

  : poruszają się ciągle, nawet o tym nie wiedząc.

• Trudności podczas rozpoczynania zadań

  : nawet wtedy, gdy jest dla nich interesujące.

• Mają tendencję do wcinania się w czyjąś rozmowę lub zadanie

  : działają one niewłaściwie, dotykając, mówiąc i robiąc rzeczy, których nie powinni.

• Nie mają cierpliwości i nie są w stanie wykonywać cichych zadań, które wymagają uwagi

  : nadpobudliwość to nadpobudliwe lub nadmierne zachowanie. Dzieci mogą mieć trudności w koordynacją ruchową z powodu problemów neurologicznych.

Objawy związane z emocjami i relacjami:

• Zmiany nastroju

  : mogą być bardzo kapryśni. Jedną minutę są szczęśliwi, a następną źli i sfrustrowani.

• Objawy lęku i niska samoocena

  : te objawy mogą powstać w wyniku ich niezdolności do przystosowania się do sytuacji i odrzucenia, do którego może ona prowadzić. Mogą czuć się gorsi lub niezrozumieni przez swoich kolegów.

Typy ADHD

Istnieją trzy typy ADHD. Klasyfikacja zależy od poziomu objawów, które wykazuje dziecko. Ważne jest, aby wspomnieć, że nie wszystkie dzieci z tym zaburzeniem wykazują te same objawy z tą samą częstotliwością lub natężeniem.

• Brak uwagi lub nieuwaga

  : powszechne zachowanie wiąże się z deficytem uwagi, dziecko ma kłopoty z wykonaniem zadania, zwracaniem uwagi na szczegóły, a także podążania za instrukcjami lub zasadami.

• Nadpobudliwość/impulsywność

  : powszechne zachowanie związane z nadpobudliwością i impulsywnością. Są dzieci, które próbują przystosować się do otoczenia, są one aktywne, niecierpliwe, łatwo się frustrują i wykazują brak samokontroli.

• Nadpobudliwość/impulsywność i brak uwagi

  (łączne): często spotykane zachowanie u dzieci to nadpobudliwość, impulsywność i deficyt uwagi.

Przyczyny ADHD

Istnieją dowody naukowe na temat pochodzenia ADHD. Jest to zmiana w czynności mózgu, znajdująca się w korze przedczołowej i jej połączeniu z jądrem podstawnym.

Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi jest uważany za zaburzenie niejednorodne, z różnymi podtypami, neurobiologiczne i złożone. Nie można zidentyfikować tylko jednej przyczyny, ale odkryto, że ADHD może być spowodowane w dużej mierze przez czynniki genetyczne.

• W związku z ostatnimi badaniami, szacuje się, że ponad 70% przypadków jest wywołana czynnikami genetycznymi. Badania naukowe pokazują, że członkowie rodzin z osobami, które cierpią na ADHD są pięć razy bardziej narażeni na ADHD niż ci, którzy nie mają historii choroby w swojej rodzinie.
• Czynniki środowiskowe mogą być również częścią możliwych przyczyn ADHD: istnieją czynniki ryzyka w poważnych sytuacjach, takich jak: ciąża, poród, konsumpcja substancji toksycznych, przedwczesny poród, zespół bezdechu sennego (brak tlenu), lub niska waga urodzeniowa.
• Czynniki psychospołeczne: nie uważane za decydujące, ale także odgrywają ważną rolę. Rodzina, praca i środowisko społeczne są czynnikami społecznymi, które powodują szereg psychologicznych warunków, takich jak stres, zaburzenia psychiczne lub inne warunki, które są bezpośrednio związane z dzieckiem.

Referencje

Thompson HJ, Demiris G, Rue T, Shatil E, Wilamowska K, Zaslavsky O, Reeder B. - Telemedicine Journal and E-health Date and Volume: 2011 Dec;17(10):794-800. Epub 2011 Oct 19.

Preiss M, Shatil E, Cermakova R, Cimermannova D, Flesher I (2013) Personalized cognitive training in unipolar and bipolar disorder: a study of cognitive functioning. Frontiers in Human Neuroscience doi: 10.3389/fnhum.2013.00108.

Peretz C, Korczyn AD, Shatil E, Aharonson V, Birnboim S, Giladi N. - Computer-Based, Personalized Cognitive Training versus Classical Computer Games: A Randomized Double-Blind Prospective Trial of Cognitive Stimulation - Neuroepidemiology 2011; 36:91-9.