CogniFit - Funkcje mózgu

SKONCENTROWANA UWAGA: bycie czujnym. Zdolność do odpowiedzi na bodźce.

UTRZYMANIE UWAGI: zdolność do utrzymywania uwagi w okresie, co najmniej 3 minut. Częściej nazywamy ją "koncentracja". Kiedy czytamy książkę, koncentrujemy się.

SELEKTYWNA UWAGA: zdolność, która pozwala nam utrzymać uwagę na zadaniu i hamuje zakłócenia ze środowiska, podobnie jak hałas lub inne działalności w tle. Selektywna uwaga pozwala nam czytać książki. podczas słuchania muzyki lub oglądania telewizji.

PRZEMIENNA UWAGA: elastyczność umysłowa, który pozwala nam płynnie zmienić naszą uwagę od jednego zadania do drugiego. Na przykład, kiedy czytasz książkę i nagle w radiu leci twoja ulubiona piosenka, jesteś w stanie zatrzymać się na chwilę, aby jej wysłuchać i pośpiewać, aby potem szybko wrócić do książki, tam gdzie skończyłeś.

PODZIELNOŚĆ UWAGI: zdolność do odpowiedzi na więcej niż jedno zadanie na raz, lub wykonania dwóch rzeczy na raz. Na przykład, gdy rozmawiamy z przyjacielem, podczas pisania maila do kogoś innego, lub gdy rozmawiamy przez telefon podczas gotowania.

Nie ma jednej anatomicznej struktury, która jest odpowiedzialna za uwagę, ale rzeczywiście istnieją różne układy, które są implikowane w tym procesie. Istnieją dodatkowe trzy systemy:

Twór siatkowaty albo układ siatkowaty (RAS): jest to stan lub baza poziomu świadomości, który optymalizuje przetwarzanie bodźców zmysłowych, które docierają do kory mózgowej. Składa się on z układu siatkowego wstępującego pobudzającego, wzgórza, układu limbicznego, jąder podstawnych mózgu i korzy czołowej.

Tylny system uwagi: pozwala na orientację i lokalizację, zwłaszcza bodźców wizualnych. Jest on stosowany w percepcji, uwadze wzrokowo-przestrzennej, przetwarzaniu nowych informacji ... Główne struktury z związane z nim są w korze ciemieniowej, tylnej bocznej części wzgórza, hipokampie i przedniej obręczy.

Przedni system uwagi: pozwala nam kierować naszą uwagę na działania. Reguluje i kontroluje wykonywanie skomplikowanych zadań poznawczych. System ten stanowi część przedniego zakrętu obręczy, grzbietowo-bocznej kory przedczołowej, kory oczodołowej-czołowej, prążkowia, brzusznego obszaru nakrywki oraz dodatkowego obszaru motorycznego.

1-KRYTERIUM CZASOWE:

Pamięć krótkotrwała:

-Pamięć natychmiastowa

-Pamięć robocza lub operacyjna: krótkotrwały, pasywny system przechowywania, który pozwala nam pracować z informacją. Przykładowo, gdy staramy się zapamiętać numer telefonu przed zapisaniem go na kartce papieru.

Pamięć długotrwała

2- OBSZARY, W KTÓRYCH DZIAŁA PAMIĘĆ:

Pamięć deklaratywna (świadoma): odwołuje się do wspomnień, które mogą być wywołane świadomie.

-Epizodyczna: pamięć autobiograficzna, która pozwala nam pamiętać pojęcia i wydarzenia z naszej przeszłości. Na przykład, gdzie byliśmy na wakacjach w zeszłym roku? Kiedy ukończyliśmy studia? Kiedy był nasz ślub?

-Semantyczna: pamięć ta odwołuje się do tego, czego się nauczyliśmy i naszej ogólnej wiedzy o świecie. Jaka jest stolica Francji? Czym jest pierwiastek?

Przyśrodkowe struktury płata skroniowego i międzymózgowia są związane z tym rodzajem pamięci.

Pamięć niedeklaratywna lub nieświadoma: referuje do podświadomych wspomnień i niektórych umiejętności, takich jak jazda na rowerze lub łyżwach. Kora mózgowa, ciało migdałowate (gdy w grę wchodzą emocje), prążkowie i łuk odruchowy.

Musimy również pamiętać, że strefy przechowywania znajdują się w płacie skroniowym, jednak bardziej strategiczne elementy są bardziej związane z płatem czołowym. (Patrz obraz poniżej)

1- Ustalanie celów:

-motywacja

-samoświadomość

-jak postrzegamy nasze relacje ze światem

2-Planowanie strategi do osiągnięcia celów:

-zdolność do abstrakcji

-elastyczność poznawcza, czyli zdolność do tworzenia alternatywnych myśli

-zdolność do oceny różnych możliwości i wybrania jednej do kierowania zachowaniem

3-Umiejętności używane do wykonania zachowań:

-możliwość łatwego i starannego rozpoczęcia, utrzymania i sekwencji zachowań.

4-Uzdolnienia do skutecznego przeprowadzenia zachowań lub działań:

-kontrola czasu

-opinie

-samoregulacja behawioralna

Bez funkcji wykonawczych, nie bylibyśmy w stanie przetrwać dnia. Podświadomie, stale używamy tych funkcji dla każdego działania, które wykonujemy. Na przykład, kiedy jedziemy na wakacje i musimy zaplanować całą podróż: wybór miejsca, Ile czasu mamy i co możemy zrobić? Która trasa wygląda najbardziej interesująco? Jaki rodzaj transportu wybierzemy? Nawet coś tak prostego jak gotowanie wymaga funkcji wykonawczych: od wyboru żywności i przyborów do pilnowania garnków i patelni, czasu, jak długo musimy coś gotować, po receptury i odpowiednią kolejność... Na przykład, jeśli mamy zrobić omlet, musimy najpierw ugotować warzywa, następnie ubić jajka i wszystko razem zagotowac.

1-OBSZAR PRZEDSTAWIENIA JĘZYKA: obejmuje różne obszary kory mózgowej.

- Kora przedczołowa:zaangażowana w procesy motywacyjne języka. To jest miejsce, gdzie zaczyna się zarówno werbalna i pisemna komunikacja (w odniesieniu do funkcji wykonawczych).

-Ośrodek Broki: zlokalizowany w lewym płacie czołowym. Jest związany z produkcją mowy i przetwarzania języka mówionego.

-Pierwszorzędowa kora ruchowa: wywołuje ruchy do rozpoczęcia wymowy słów i kierowania pisaniem.

2-OBSZAR RECEPCJI JĘZYKA:

-Płat potyliczny: pozwala na identyfikację obrazów językowych.

-Płat ciemieniowy: odpowiedzialny za integrację bodźców wzrokowych i słuchowych.

- Lewy płat skroniowy: odpowiedzialny za syntezę i rozumienienie mówionych dźwięków. Jest zintegrowany przez: Zakręty Heschla (podstawowy obszar słuchowy. Odbiera dźwięki i zakodowuje je w obszarze multimodalnym) i Ośrodek Wernickego (związany ze zrozumieniem języka. Nadaje znaczenie postrzeganym dźwiękom.)

Oprócz obszarów korowych, pozostałe obszary są także niezbędne do prawidłowego funkcjonowania języka. Powiązania obszarów korowych z innymi strukturami podkorowymi, takimi jak pęczek łukowaty (łączy Ośrodek Boki z obszarem Wernickego), wzgórze (ważne dla regulacji języka, ponieważ łączy obszary sympatyczne z ekspresyjnymi), tylne jądro wzgórza, jądra podstawne i móżdżek (który interweniuje w biegłości językowej, rytmie i dźwięku), itd.

Funkcje wzrokowo-przestrzenne są wykorzystywane do analizy, zrozumienia i zarządzania przestrzenią, w której żyjemy (czy to w dwóch lub trzech wymiarach). Funkcje te obejmują procesy, takie jak nawigacja mentalna, odległość i głębokość percepcji, konstukcje wzrokowo-przestrzenne i rotację umysłową. Używamy funkcji wzrokowo-przestrzennych, gdy czytamy mapy, orientujemy się w mieście czy podczas oceny odległości.

Jeżeli lewa półkula jest dominująca dla zadań językowych, prawa jest dominująca w percepcji. Analiza przestrzenna, rozpoznanie twarzy, rozpoznanie obiektów, map lub przetwarzanie muzyki, somatosensoryczne odczucia, mimika twarzy i zajęcia ruchowe, które nie wymagają kontroli werbalnej są głównie regulowane przez płat potyliczny i ciemieniowy w prawej półkuli i ich połączenia z resztą mózgu.