Test stukania

Test prędkości REST-HECOOR został zainspirowany klasycznym testem stukania palcami z baterii oceny NEPSY (Korkman i in., 1998). Zdający musi klikać przez 10 sekund i tak szybko, jak to możliwe, myszą lub palcem, jeśli używa urządzenia z ekranem dotykowym, w określonym obszarze na ekranie. Dane gromadzone są jako liczba kliknięć w wyznaczonym czasie, liczba kliknięć wewnątrz zdefiniowanego obszaru oraz liczba kliknięć poza nim.

Test czujności psychomotorycznej

Test rozdzielczości REST-SPER został zainspirowany klasycznymi paradygmatami Go/No Go Task (Gordon & Caramazza, 1982), Continuous Performance Test (Conners, 1989; Epstein i in., 2001) oraz Psychomotor Vigilance Task (Dinges &amp. Powell, 1985). Zdający jest zobowiązany do szybkiego naciskania kół pojawiających się na ekranie i ignorowania sześciokątów, jeśli one również się pojawią. W zadaniu osadzonych jest 16 elementów składających się tylko z kręgów i 8 elementów składających się z kręgów i sześciokątów. Dla każdego elementu zbierane są dane dotyczące czasu odpowiedzi, dokładności odpowiedzi i odległości kursora od środka celu.

Test rozpiętości cyfr

Test sekwencjonowania WOM-ASM opiera się na klasycznym bezpośrednim i pośrednim teście cyfr WAIS-III (Wechsler, 1997). Zdający musi zapamiętać i odtworzyć coraz dłuższe sekwencje liczb, które kolejno pojawiają się na ekranie. Zadanie rozpocznie się od dwucyfrowej sekwencji.

Test Stroopa

Test równoważności INH-REST został oparty na klasycznym teście Stroopa (Stroop, 1935). Zdający jest proszony o naciśnięcie spacji (akcja "go") tylko wtedy, gdy nazwy kolorów na ekranie są wydrukowane w pasującym kolorze i o powstrzymanie się od naciśnięcia ("no-go"), jeśli kolor liter nie pasuje do wydrukowanego nazwa koloru.

Wizualny test rozpiętości pamięci roboczej

Test koncentracji VISMEM-PLAN przyjął jako odniesienie test Corsi block-tapping (Corsi, 1972; Kessels i in., 2000; Wechsler, 1945). W pierwszej części zadania, kilka kółek, w ustalonym układzie kół, zapala się. Zdający musi zapamiętać, które okręgi w tablicy się zaświeciły, a następnie spróbować odtworzyć sekwencję we właściwej kolejności. W drugiej części zadania dodawane jest 4-sekundowe opóźnienie między pierwszym ekranem a ekranem odtwarzania, aby wydłużyć czas, w którym użytkownik musi zachować informacje.

Test nazewnictwa

Test dekodowania VIPER-NAM został zainspirowany Boston Naming Test (Kaplan et al., 1983) oraz testem słownictwa z WAIS-III (Wechsler, 1997). Zdający musi kliknąć na pierwszą literę spośród czterech, która przeliteruje nazwę obiektu pokazanego na ekranie. Na przykład, aby zobaczyć zdjęcie jabłka, zdający powinien kliknąć literę „J”, a nie trzy niepoprawne odpowiedzi (C, P, M) również widoczne na ekranie.

Test podzielonej uwagi

Test równoczesności DIAT-SHIF wywodzi się z klasycznego testu Stroopa (Stroop, 1935), Vienna Test System (Whiteside, 2002) oraz Test of Variables of Attention (Greenberg i in., 1996). Zdający jest zobowiązany do dokładnego śledzenia piłki poruszającej się i obracającej się we wszystkich kierunkach na ekranie, wykonując jednocześnie wariant testu Stroopa.