CogniFit - Traumatisch Hersenletsel

Zeven weken geleden, had David W., 18 jaar, een auto-ongeluk. Bij het ongeval raakte de schedel van David hevig het stuurwiel. Tijdens de klap, botste zijn hersenen tegen de schedel die is gemaakt van zeer hard en bestendig bot. David verloor het bewustzijn voor 2 tot 3 minuten. Later onderzoek wees uit dat zijn schedel niet was gebroken. Gelukkig waren er geen bloedingen, zwellingen of bloedstolsels waargenomen in of rond de hersenen. Waardoor een verstoring van de zuurstoftoevoer naar de hersenen kon worden voorkomen samen met uitgebreidere hersenbeschadiging. Sinds zeven weken David heeft hoofdpijn en aanzienlijke concentratieproblemen. Soms is zijn visie wazig. David is vaak slaperig.

Dit zijn enkele van de symptomen die kenmerkend zijn voor wat mild traumatisch hersenletsel genoemd wordt. Andere symptomen kunnen onder meer zijn: verwarring, duizeligheid, onvermogen om geluid en licht te verdragen, stemmingswisselingen, vermoeidheid, geheugen of concentratieproblemen. Bij ernstig traumatisch hersenletsel zijn de symptomen vergelijkbaar maar intenser. Verlies van bewustzijn kan nog uren, dagen of onbepaalde tijd aanhouden. Ook kan de spraak onsamenhangend zijn of vervagen. Andere symptomen van ernstig traumatisch hersenletsel kan zijn: ongebruikelijk gedrag en agitatie, herhaaldelijk braken, pupillen dilatatie, zwakte of gevoelloosheid in de onderste ledematen en een slechte controle over de blaas of darmen. Complicaties die optreden worden geassocieerd met een uitgebreide lijst van symptomen zoals cognitieve disfunctie, communicatieproblemen, aanvallen, gezicht zenuwbeschadiging, infecties alsook emotionele en gedragsproblemen.

Deze symptomen, veel of weinig, mild of ernstig, zijn het gevolg van de schade aan de hersenen. Ze worden veroorzaakt omdat de klap of schok aan de hersenen tijdelijke cel schade heeft veroorzaakt, en, in meer ernstige gevallen, blauwe plekken, interne bloedingen, neuronale dood en/of verlies van weefsel. Hersenletsel en de bijbehorende symptomen kunnen van elkaar verschillen. Schade kan variëren van licht naar zwaar en kan optreden in elk deel van de hersenen. Slagen en stoten op de hersenen zijn voor het grootste deel onverwacht en ontstaan ​​uit een gewelddadige ervaring, zoals auto-ongelukken, valpartijen, sport en vechten. Om de mate van ernst te bepalen, verzamelen artsen informatie over de omstandigheden van het letsel en zij gebruiken de staat van bewustzijn, zoals gemeten door de Glascow Coma Scale. De schaal classificeert in lichte, matige en ernstige gevallen. In milde gevallen is het een hersenschudding, maar neurologisch herstel zal optreden. De meeste milde patiënten ervaren geheugen-en concentratieproblemen. In ernstige gevallen voelt de patiënt zich lusteloos en in ernstige gevallen, in een coma, niet in staat om aanwijzingen op te volgen en zijn ogen te openen. Zuigelingen die een klap of schok op het hoofd hebben ontvangen, moet altijd naar een arts worden doorverwezen aangezien ze niet in staat zijn om hun symptomen te communiceren.

Rust is de enige behandeling voor hersenletsel. Speciale zorg en medicatie kunnen echter geïndiceerd zijn om secundaire schade (vochtophoping, verminderde bloedoxygenatie, aanvallen en andere) veroorzaakt aan de hersenen te beperken, met name in de meer ernstige gevallen. Mensen die het meeste risico lopen voor traumatisch hersenletsel zijn de zeer jonge, van geboorte tot 4 jaar oud, ouder jongeren en de ouderen, 65 jaar en ouder.

Meer dan anderhalf miljoen mensen ervaren traumatisch hersenletsel elk jaar. Onder hen zijn 800 000 die vroege ambulante zorg nodig hebben en 270 000 worden opgenomen in het ziekenhuis. Elk jaar zijn er ongeveer 52 000 doden en 80 000 permanente ernstige neurologische handicaps het gevolg van ernstig traumatisch hersenletsel.

Bij het ontbreken van de behandeling van traumatisch hersenletsel, is de beste manier van handelen preventie. Het creëren van een veiligere omgeving voor zuigelingen en oudere volwassenen en het opleiden van jongeren voor een veiliger gedrag zijn essentieel. Er moet goed gedacht worden aan een veilige en stabiele vorm van vasthouden van de baby (zonder schudden), het gebruik van autogordels, helmen, de opslag van vuurwapens en kogels, de invloed van alcohol, de installatie van leuningen en non-slip matten, en traphekjes voor jonge kinderen.

Revalidatie is vaak nodig, met name bij ernstig hersenletsel. Het revalidatieteam kan artsen en/of verpleegkundigen in de neuropsychologie bevatten, revaliderende geneeskunde, spraak en taal, ergotherapie, psychiatrie, maatschappelijk werk en recreatie. Uitgebreid onderzoek toont aan dat cognitieve training (of hersentraining) van belang is voor het herstel van de cognitieve functies die verzwakt zijn door traumatisch hersenletsel. Wanneer cognitieve schade diffuus is (toegebracht aan een breed gebied in de hersenen), multi-domein hersentrainingsprogramma's worden aangeraden, die een groot aantal cognitieve functies trainen.

De gevolgen van aangeboren hersenletsel kunnen meer of minder ernstig zijn, en kunnen het cognitie niveau beïnvloeden dat deze handicap aantast. Taal, geheugen, waarneming en andere cognitieve vaardigheden worden beïnvloed na hoofdletsel.