CogniFit - Chronische slapeloosheid en cognitief functioneren bij oudere volwassenen

Oorspronkelijke naam: Chronische slapeloosheid en cognitief functioneren bij oudere volwassenen.

Authors: Iris Haimov¹, Einat Hanuka¹, Yael Horowitz².

• 1. Vakgroep Gedragswetenschappen, Max Stern Academic College of Emek, Yezreel, Israël.
2. Afdeling leeraandoeningen, Universiteit van Haifa, Israël.

Journal: Behavioral Sleep Medicine, 6:32-54,2008.

Verwijzingen naar dit artikel (APA-stijl):

• Haimov, I., Hanuka, E., & Horowitz, Y. (2008). Chronic Insomnia and Cognitive Functioning Among Older Adults. Behavioral Sleep Medicine, 6, 32-54.

Conclusie van de studie

Cognifit's cognitieve beoordelingstool stelt u in staat om de cognitieve verschillen tussen gezonde oudere volwassenen en mensen met slapeloosheid nauwkeurig te beoordelen. Geheugenbereik [t (97) = 2.77, p<.007], in integration van tweedimensionale taken (visueel en semantisch) [t(97)="2.03,"><.049], in reactietijd volgehouden aandacht [F(1, 392)=12.35, p<.0001], in tijd schatting [t(97)=2.42, p<.017], en in uitvoerend functioneren [t(96)=2.02, p<.045].

Context

Ouderen hebben meer kans op slapeloosheid (2%-50%). In deze groep, hoewel er bepaalde factoren zijn die predisponeren voor deze slaapstoornis (zoals pensionering, rouw, sociaal isolement of handicap), is slapeloosheid meestal te wijten aan verschillende oorzaken: primair, medisch, psychiatrisch, drug-gerelateerd. Daarnaast is er een hoge co-morbiditeit met andere aandoeningen. Senioren hebben de neiging om grotere problemen te hebben met in slaap vallen, grotere activering tijdens de slaap, veranderingen in slaap stadia, meer opwinding, minder slaaptijd en rust.

Veroudering zelf wordt geassocieerd met slechtere cognitieve werking. Dit beïnvloedt normaalgesproken cognitieve vermogens die zeer relevant zijn voor het dagelijks leven, zoals aandacht, remming, en geheugen. In feite is de prevalentie van ernstige cognitieve stoornissen bij de oudere populatie 4% tot 10%.

Chronische slapeloosheid op oudere leeftijd heeft een significant negatief effect op de kwaliteit van leven en verhoogt het cardiovasculaire risico. Gezien de nauwe relatie tussen slaap en cognitieve vaardigheden, is het belangrijk om de relaties tussen chronische slapeloosheid op oudere leeftijd en cognitief functioneren bij senioren te kennen.

Methodologie

Deelnemers

In totaal hebben 99 onafhankelijke senioren (36 mannen en 63 vrouwen), met een gemiddelde van 72,3 jaar oud , deelgenomen aan de studie. Deelnemers met een serieuze medische aandoening, die medicatie gebruiken die het zenuwstelsel beïnvloedt, met een voorgeschiedenis van psychiatrische stoornissen, met dementie of depressie werden uitgesloten van de studie.

Om te bepalen of een deelnemer slapeloosheid heeft, werden de volgende criteria gevolgd: (a) nodig hebben van ten minste 31 minuten om in slaap te vallen , (b) gebeurt ten minste 3 nachten per week , (c) gedurende ten minste 6 maanden . Dit werd geëvalueerd via de mini slaap vragenlijst en de Technion slaap vragenlijst. Afhankelijk van hun antwoorden werden gebruikers onderverdeeld in twee groepen: senioren met slapeloosheid (n=35, gemiddelde leeftijd=73.7, SD=5.7) en senioren zonder slapeloosheid (N=64, gemiddelde leeftijd=71.6, SD=5.7).

De cognitieve status van elke deelnemer werd individueel gemeten met behulp van Cognifit's online cognitieve beoordelings- en trainingstool.

Analyse:

Om met de gegevens te werken, werd variantie-analyse (ANOVA) met een bi-directioneel gemengd ontwerp toegepast, waarbij de groep werd gebruikt als een variabele tussen-factoren en de reactietijd als een intra-subject variabele. Een t van student werd toegepast voor onafhankelijke monsters, om de verschillen tussen de deelnemers met slapeloosheid en de gezonde deelnemers te vergelijken. Ten slotte werd een Chi-Square test gebruikt als een niet-parametrische test.

Resultaten en conclusies

Beide groepen bleken vergelijkbaar te zijn in leeftijd, geslacht, jaren onderwijs, depressie score, fysieke gezondheidstoestand, consumptie van slaappillen en computer vaardigheden. Er waren ook geen verschillen in totale slaap duur, hoewel er aanzienlijke verschillen waren in slaap efficiëntie, wakker worden en de tijd die het kostte hen om in slaap vallen. Met betrekking tot de cognitieve toestand werden significante verschillen gedetecteerd tussen slapeloosheid gebruikers en gezonde gebruikers in het geheugen bereik [t (97)<.007], in integratie van tweedimensionale taken (visueel en semantisch) [t (97)<.049], in aanhoudende aandacht reactietijd [F(1, 392)=12.35, pschatting [t(97)+2.42, p<.017], en in uitvoerend functioneren [t(96)=2.02, p<.045].

De resultaten geven aan dat chronische slapeloosheid bij oudere volwassenen wordt geassocieerd met verminderde cognitieve prestaties . In feite presteerden gezonde ouderen beter op bijna alle gemeten cognitieve aspecten dan ouderen met slapeloosheid. Dit verschil was vooral merkbaar in het geheugen bereik, in de integratie van tweedimensionale taken (visueel en semantisch), in het richten van de aandacht op een doel, in tijd schatting en in het uitvoerende functioneren (planning).