CogniFit - Computergebaseerde cognitieve training voor individuen met intellectuele en ontwikkelingsstoornissen: pilotstudie

Originele naam: Computer-Based Cognitive Training for Individuals With Intellectual and Developmental Disabilities: Pilot Study.

Authors: James Siberski1, Evelyn Shatil2, Carol Siberski3, Margie Eckroth-Bucher4, Aubrey French5, Sara Horton6, Rachel F. Loefflad7 y Phillip Rouse8.

• 1. Assistant Professor Gerontology, Misericordia Univesristy, Dallas, PA, USA.
• 2. Chief Scientist, Head of Cognitive Science, CogniFit Inc, Haifa, Israel.
• 3. Private practice Geriatric Care Manager, Nanticoke, PA, USA.
• 4. Professor Department of Nursing, Bloomsburg University, Bloomsbur, PA, USA.
• 5. Program specialist at the Institute for Human Resources and Sevices, Kingston, PA, USA.
• 6. Social Worker, Long Term Care, West Wyoming, PA, USA.
• 7. Recreational Therapist, Dallas, PA, USA.
• 8. Private Practice License Psychologist, Sunbury, PA, Usa.

Journal: American Journal of Alzheimer’s Disease & Other Dementias (2015), vol. 30 (1): 41-48.

References to this article (APA style):

• Siberski, J., Shatil, E., Siberski, C., Eckroth-Bucher, M., French, A., Horton, S., Loefflad, R.F., & Rouse, P. (2015). Computer-based cognitieve training voor personen met een verstandelijke beperking en ontwikkelingsstoornissen: Pilot studie. Am J Alzheimers Dis Other Demen, 30 (1), pp. 41-48.

Conclusie van de studie

CogniFit‘s gepersonaliseerde cognitieve training is een veelbelovend programma ter verbetering van cognitieve prestaties bij volwassenen met verstandelijke of ontwikkelingsbeperkingen door middel van 20-30 minuten per dag, 3 dagen per week, gedurende 10 weken. Visueel geheugen, p =. 003; Planning, p=. 009; Monitoring, p=. 017 (ja α =. 05 of α =. 1).

Onderzoekssamenvatting

Deze studie wilde testen hoe gepersonaliseerde cognitieve training van invloed is op de cognitieve capaciteiten van volwassenen met een verstandelijke beperking (id) of ontwikkelingsstoornissen handicap (DD).

Vijftien cognitieve vaardigheden werden geëvalueerd bij 32 mensen met DI/DD. De deelnemers werden onderverdeeld in drie groepen:

• 11 mensen in computer CogniFit
• 11 mensen in controlegroep met videospelletjes.
• 10 personen in controlegroep van de wachtlijst of dagelijkse activiteiten.

Ondanks de hoge loyaliteit aan de studie, was het aantal deelnemers zeer klein en de resultaten (zowel intra-als inter-groep) waren niet significant bij het toepassen van een hoog niveau van α (α =. 001). Echter, door het toepassen van iets meer tolerante niveaus van α, toonden 11 van de 15 cognitieve vaardigheden een belangrijke verbetering in de geautomatiseerde cognitieve training groep. De veronderstelling is dat de gegevens met een representatieve steekproef statistisch significante niveaus kunnen bereiken.

Deze gegevens zijn veelbelovend en kunnen een goede basis voor een toekomstige studie vormen met gebruik van een groter monster. Indien bevestigd, zou dit aantonen het hoe belangrijk het is dat mensen met id/DD geautomatiseerde cognitieve training uitvoeren, zoals die wordt aangeboden door CogniFit.

Context

Verstandelijke handicap en ontwikkelingsstoornis beperkingen (zoals autisme of cerebrale parese) omvatten een aantal zeer heterogene problemen die zich vertalen naar een tekort in adaptief gedrag met betrekking tot de rest van de bevolking. In de Verenigde Staten wordt geschat dat 5% van de kinderen op de lagere of middelbare school een soort van ID/DD hebben.

In het geval van volwassenen is informatie schaarser, maar de gegevens suggereren dat het percentage van volwassenen met een verstandelijke beperking 0,5% is, terwijl het percentage van volwassenen met een ontwikkelingsstoornis 0,4% is. Deze handicaps kunnen een belangrijke persoonlijke, familiale en sociale impact hebben.

Er is nu een groeiende belangstelling voor het verbeteren van cognitieve vaardigheden door middel van geautomatiseerde tools, zoals CogniFit. Desondanks is het gebruikelijk voor deze mensen dat ze geen gemakkelijke toegang tot deze hulpmiddelen hebben. Dit wordt vaak ingegeven door de verkeerde overtuiging dat ze niet in staat zijn om een computer te gebruiken.

Het is belangrijk om dit onjuiste idee te veranderen omdat de mensen met ID/DD een gelijk of groter risico hebben op het lijden aan één of ander type van cognitieve stoornis. Dit leidde tot de noodzaak om het voordeel van geautomatiseerde cognitieve training voor mensen met een verstandelijke of ontwikkelingsstoornissen te bewijzen.

Methodologie

Deelnemers

Tweeëndertig deelnemers werden geselecteerd uit 145 volwassenen met een verstandelijke beperking of ontwikkelingsstoornis, die aanwezig waren in een specifiek rehabilitatiecentrum voor mensen met deze problemen. De studie werd uitgevoerd in dit zelfde centrum, gelegen in een stad in het noordoosten van Pennsylvania, USA.

De opnamecriteriaom deel te nemen aan de studie waren:

• Een diagnose hebben van ID/DD
• Ouder zijn dan 21 jaar.
• Goede gezondheid.
• Werknemer van de workshop.
• Willen deelnemen aan de studie.

Uitsluitingscriteria inbegrepen:

• Gebrek aan interesse in computers.
• Onvermogen om 25-30 minuten achter een een computer te zitten.
• Onvermogen om beelden duidelijk te zien op het computerscherm.

De deelnemers werden verteld over de doelstellingen en eisen van de studie. De voogden van de deelnemers hebben het toestemmingsformulier ondertekend. Het bestuur van de Misericordia Universiteit heeft de procedure voor deze studie goedgekeurd.

Opzet

Een blind, gerandomiseerd ontwerp werd toegepast. Deelnemers werden willekeurig toegewezen aan een van de drie groepen:

• Geautomatiseerde Cognitieve Trainingsgroep (met CogniFit).
• Video game controlegroep.
• Controlegroep wachtlijst.

De deelnemers waren niet op de hoogte van de groep waartoe zij behoorden, maar de onderzoekers bezaten deze informatie. In feite waren de activiteiten van de video game controlegroep ontworpen om te lijken op die van de cognitieve training groep. De duur van de sessies, de pre-en post-behandeling evaluatie waren hetzelfde in beide groepen.

Proces

De TONI-3 (test van non-verbale intelligentie, derde uitgave) werd gebruikt om het globale intelligentieniveau van elk van de deelnemers te evalueren.

Een neuropsychologische evaluatie met behulp van CogniFit cognitieve beoordeling. Om aanpassing te voorkomen, past de CogniFit tool automatisch verschillende versies toe van stimuli en taken voor elke evaluatie. Het is ook wetenschappelijk gevalideerd. Deze beoordeling bestond uit 15 taken die 15 cognitieve vaardigheden meten.

Ten slotte werden de interventies uitgevoerd in het revalidatiecentrum, maar elk in verschillende kamers. De interventies duurden 10 weken en bestond uit 3 wekelijkse sessies van 20-30 minuten elk.

Controlegroep met videogames

Deelnemers aan deze groep deden activiteiten die speciaal waren ontworpen voor deze studie. Deze activiteiten waren bedoeld om vergelijkbaar te zijn in verschijning of duur aan die van CogniFit, maar misten enkele van haar meest relevante kenmerken voor cognitieve training: zij pasten niet bij het niveau van de gebruiker, vereisten geen snelle reactie of het aandacht hebben voor meer dan een stimulus tegelijk in enige van haar taken. Daarom kan worden gezegd dat het fungeerde als een placebo, hoewel ze nog steeds een zekere mate van training toelieten.

Controlegroep met wachtlijst

Deze groep handhaafde zijn gebruikelijk programma en activiteiten. Deze bestonden voornamelijk uit workshops, eten in een gemeenschappelijke eetzaal, met pauzes in de ochtend en avond, enz.

Analyse:

Statistische analyses werden uitgevoerd via SPSS 17. Om intragroep en intergroep verschillen te meten in de 15 cognitieve vaardigheden, werden gemengde effect modellen (met vaste en willekeurige effecten) gebruikt voor herhaalde metingen, met een afzonderlijk model voor elke variabele.

Resultaten en conclusies

De resultaten toonden aan dat er geen statistisch significante verschillen tussen cognitieve vaardigheidsscores in pre-training beoordeling en post-opleidings scores waren. In feite was geen van de 15 intragroep of Intergroup vergelijkingen significant (p >. 001). Daarom toonde de cognitieve trainingsgroep geen relevante verbetering in hun cognitieve capaciteiten na training, noch toonden zij enige relevante verbetering met betrekking tot de controlegroepen (die ook geen verbetering toonden).

Echter, wanneer criteria minder streng zijn (p < .05="" y="" p="">< .1),vertoont de experimentele groep significante effecten in 11 van de 15 cognitieve vaardigheden , met betrekking tot de eerste evaluatie (visueel geheugen, p =. 003; Planning, p=. 009; Monitoring, p=. 017). Bij toepassing van deze criteria waren er ook significante effecten op 4 van de 15 cognitieve vaardigheden in de controlegroepen. Deze gegevens zijn zeer interessant voor dit soort studie, vooral wanneer een dergelijke kleine steekproef is gebruikt (die kunnen bijdragen tot de niet-significante resultaten op een dergelijk strikt niveau). Door middel van Cohen d, werd opgemerkt dat de effect grootte tussen de post-test en pre-test in de experimentele groep was:

• Medium (Cohen d tussen 58 en. 72) in de volgende cognitieve capaciteiten: Monitoring, planning, herkenning, responstijd, cognitieve flexibiliteit, ruimtelijke perceptie, visueel geheugen en visueel scannen.
• Klein (Cohen d van. 44,. 37 y. 41) in naamgeving, visuele waarneming en werkgeheugen.

Daarom zijn de resultaten van deze studie niet significant, wat mogelijk te wijten is aan de geringe omvang van het monster. Deze beperking maakt de resultaten van deze pilot studie niet representatief. Desondanks zijn de gegevensbemoedigend. Het is te hopen dat bij de uitvoering van hetzelfde experiment met een groter monster, de resultaten significant zullen zijn. Bovendien zijn 11 van de onderzochte cognitieve vaardigheden significant bij het toepassen van minder restrictieve criteria (P<. 05 en P <.. 1). Dit leidt ons ertoe te denken dat CogniFit een goed hulpmiddel kan zijn voor de training van cognitieve vaardigheden van mensen met een verstandelijke beperking of ontwikkelingsstoornissen.