Train Uw Brein Serieus
Onze hersenen, altijd aanwezig, altijd luisterend, altijd lerend, elke opdracht gehoorzamend, al onze problemen oplossend, al onze emoties en wensen volgens, onze vreugde en verdriet herinnerend, onze hersenen zijn onze beste vriend. Toch kunnen omgevingsfactoren zoals verhoogde stress, depressie, drugs-en alcoholmisbruik, neurologische aandoeningen zoals leerproblemen, Multiple Sclerose en Alzheimer, net als ontwikkelingscondities zoals veroudering, afbreuk doen aan het vermogen van de hersenen om te redeneren, te leren of te onthouden. Ondanks onze geavanceerde technologieën en het stijgende opleidingsniveau, worden verval of afnemende niveaus van de cognitieve functie in toenemende mate gezien bij alle leeftijden die kunnen leiden tot neurologische stoornissen en drugsmisbruik, depressie en gebrek aan beweging. Cognitieve achteruitgang heeft invloed op de uitvoering van dagelijkse taken, productiviteit op school en op het werk. Onderzoekers proberen de cognitieve functies te behouden met behulp van verrijkingstechnieken om leren te intensiveren. Hierote worden zij ondersteund door het overvloedige wetenschappelijke bewijs voor hersenplasticiteit op neuronaal en cognifitef niveau. Een vorm van verrijking is hersenoefening, of zoals het soms genoemd wordt: hersentraining. Hersentraining is de systematische training van cognitieve vaardigheden en is gericht op het behoud, het verbeteren of het ontwikkelen van cognitieve vaardigheden, zoals geheugen, executieve controle of coördinatie. Net zoals we fysieke training gebruiken voor ontwikkeling van spierkracht en flexibiliteit.
De literatuur over cognitieve training beveelt aan dat, om effectiever te zijn, cognitieve training dient te worden voorzien van een stevige wetenschappelijke theoretische basis. Getrainde processen moeten stevig verankerd zijn in de wetenschappelijke theorie van de menselijke cognitieve ontwikkeling gedurende de gehele levensloop. Bijvoorbeeld, een geheugen trainingprogramma voor ouderen dient rekening houden met de snelheid van verwerking-theorie die stelt dat er een algemene perceptuele en verwerkingsvertraging optreedt met het ouder worden, en de executieve controle-theorie die beweert dat er een afname optreedt van vloeiende vaardigheden zoals aandacht, remming, taakwisseling en werkgeheugen.
Een tweede eis die wetenschappers stellen, is dat een cognitief trainingsprogramma een persoonlijke leerbenadering moet gebruiken in de vorm van een individueel prestatie-afhankelijk trainingsysteem. Studies met een dergelijk trainingsysteem laten zien dat wanneer een adaptief feedback mechanisme gebruikt wordt in de training, cognitieve functies aanzienlijk kunnen worden verbeterd. Uit onderzoek blijkt dat om de prestaties te verbeteren en het training-geïnduceerde leren te maximaliseren, feedback aan de getrainde persoon tijdig, gemakkelijk te begrijpen en van toepassing op de actuele prestaties dient te zijn.
Een belangrijk doel van cognitieve training is om het uitvoeren van dagelijkse taken te vergemakkelijken, zoals autorijden, het regelen van financiën, beheren van medicatie-inname en het onderhouden van sociale interactie. Omdat een groot aantal cognitieve processen samenwerken bij het uitvoeren van echte taken, hebben onderzoekers een derde eis opgesteld, namelijk multi-domein cognitieve training interventies die verschillende cognitieve processen integreren en zich niet beperken tot een enkel proces (bijv. geheugen of verwerkingssnelheid).
CogniFit hersentrainingprogramma biedt een breed scala aan voordelen, zoals verbeteren van het geheugen, aandacht en verwerkingssnelheid. Het verbeterde leessnelheid en begrijpend lezen bij individuen met leesstoornissen and verbeterde de gang en mobiliteit van ouderen.
De hersentrainingswetenschap is een spannende reis naar intensieve ontdekkingen en debat. Met behulp van steeds meer geavanceerde technologie en gestaag groeiende interdisciplinaire kennis, onderzoeken we de beste voorwaarden en omstandigheden voor de instandhouding op lange termijn van onze gezondheid. Op deze reis observeren we training-gerelateerde hersenactiviteit op cellulair en macro-cellulair niveau. We verkennen neurogenese (het ontstaan van nieuwe hersencellen) na cognitieve training. We observeren hoe compenserende neuronale mechanismen (intacte gebieden in de hersenen leren de functies uit te voeren die worden ondersteund door aangetaste gebieden in de hersenen) zich ontwikkelen na een geheugentraining en deze kennis zal zich uitbreiden. We weten vandaag dat cognitieve training bevorderlijk is voor de hogere niveaus van cognitieve reserve, de opgebouwde kennis en ervaring van actieve hersenen en een krachtige beschermende factor tegen cognitieve achteruitgang. In de toekomst zullen we deze kennis uitbreiden en ons steeds meer richten op specifieke hersengebieden en neurologische aandoeningen.
Maar toekomstig hersentrainingsonderzoek zal andere vragen van belang voor de mensheid oproepen. Het zal willen weten of het menselijk brein kan worden getraind, niet alleen in het behoud en het bevorderen van de cognitieve functie, maar in emotionele en sociale veerkracht. Het zal willen weten of de hersenen getraind kunnen worden om onderscheid te maken tussen goed en kwaad, vrede en geweld, recht en onrecht. Het zal willen weten of de hersenen getraind kunnen worden om iets wel of niet leuk te vinden, het ergens mee eens of oneens te zijn. Debatten in het onderwijs, filosofie en ethiek zullen opleven als hersentraining in het schoolsysteem ingevoerd wordt en zullen zich richten op niet alleen een optimale mentale en intellectuele gezondheid, maar ook op de assimilatie van morele en sociale waarden.